Hepimizin başına gelir: Komik bir anınızı anlatmaya başlarsınız, derken karşınızdaki kişi birden atılır:
“Aa evet! Bende de oldu geçen hafta aynısı!”
Ve bir anda sizin anlattığınız olay, karşı tarafın deneyimiyle karışır.
İşte buna biz “Bende de Var Sendromu” diyoruz.

Cem Yılmaz’ı Hatırlayın

Hani Cem Yılmaz der ya: “Aynısı kaynımda var!”
İşte durum tam da bu!
Anlatmaya çalıştığınız hikâye bir anda, karşınızdaki kişinin “benimki daha komik / daha dramatik” hikâyesine dönüşür.
Siz yaşadığınızı paylaşmaya çalışırken, dinleyen kişi kendi stand-up’ına başlamış olur.

Neden Böyle Oluyor?

Empati mi, Ego mu?

İnsanlar bağlantı kurmak ister:
“Seninle aynı şeyi yaşadım, seni anlıyorum!”
Ama çoğu zaman bu empati, küçük bir ego kırıntısıyla karışır:
“Bak, ben de yaşadım — hatta benimki daha komikti / saçmaydı / felaketti!”

Karşıdakinin Derdi Yok

İlginçtir, çoğu zaman insanlar sizin hikâyenize değil, kendi hikâyelerine odaklanır.
“Dinliyor gibi yapıp, aslında kendimden bahsetme zamanı geldi” modu devreye girer.
Yani karşınızdaki kişi, sizi anlamaktan çok sırasını bekliyordur.
Ama siz yine de anlatırsınız — çünkü paylaşmak, insanın içten gelen bir dürtüsüdür.

Sosyal Bağ Kurma

“Bende de oldu” demek, aslında bir topluluk hissi yaratır.
İnsanlar ortak deneyimlerle bağ kurar.
Ama bazen bu bağ, sizin hikâyenizi ikinci plana itip kendi sahnelerini kurmakla sonuçlanır.

Komik Bir Örnek

Biri arkadaşlarına anlatır:
“Gece yarısı mutfakta dondurmayı direkt paketten yedim, utanıyorum ama daha lezzetli geldi.”
Hemen biri atlar:
“Aa bende de oldu! Ben geçen hafta yoğurdu kaşıkla yedim, üstüne çikolata sosu döktüm!”
Sonuç:
Kendi küçük “gizli suç” hikâyemiz bir anda paylaşılmış, normalleşmiş ve kahkahalarla kutsanmış olur.

Bence İşin Mizahı Burada

“Bende de var” sendromu, insan doğasının en tatlı yansımalarından biri.
Hepimiz bir yere ait hissetmek, beraber gülmek ve biraz da dikkat çekmek istiyoruz.
Ama bazen, karşımızdaki kişi hikâyemizi elinden alıyor — biz farkında bile olmadan.

Kapanış: Herkesin Sahnesi Var

Aslında mesele şu:
Kimse kötü niyetli değil. Sadece hepimiz biraz anlatılmak, biraz anlaşılmak istiyoruz.
Ama bazen dinlemek de bir sanat.
Bir dahaki sefere biri hikâyesini anlatırken, hemen “Bende de var!” demek yerine bir durun…
Belki de en güzel hikâye, sizin değil, karşınızdakinin sahnesindedir.

Cem Yılmaz Destekli Çalgı Çengi Film İncelemesi ve İzlenimler