Geçen gün konudan haberdar olunca sizinle de paylaşayım dedim.

Lisede bir konferansa giden Ece, sosyal sorumluluk kavramını o gün ilk defa duymuş.

Daha sonra konu ile ilgili bir ödev hazırlamış hatta yetinmemiş yanına birkaç arkadaşını da alarak kalkmış Şanlıurfa’ya gitmiş. Amacı orada saha çalışması yapmakmış.

Yaptığı çalışmaların bir haftada sonuç verdiğini görünce kararını vermiş.

Aradan yıllar geçip de üniversitede sosyoloji okumaya başlayınca, ikna ettiği arkadaş grubunu büyütmüş ve 20 kişi olarak yeniden Şanlıurfa’ya gitmiş.

Projesi ile “Bir fikrin mi var?” yarışmasına katılmış, birinci olmuş ve bu sayede yurt dışında başka sosyal sorumluluk projesi sahipleri ile tanışma fırsatı bulmuş. Projesine SosyalBen adını veren Ece, Afrika’ya dahi uzanmış.
Projeyi kısaca tanımlamak gerekirse 7-13 yaş aralığında olup dezavantajlı grupta yer alan çocukların kendi sosyal becerilerini tanımalarına olanak sağlamak diyebiliriz. Burada altı çizilen akademik başarılar değil hayatın sosyal kısmında başarılı olmanın yolunu öğrenmektir.Daha sonra derneğe dönüşen SosyalBen artık yılda yaklaşık 50.000 çocuğa sosyal sorumluluk alanında eğitimler veriyor. Derneğin Diyarbakır’da , Hong Kong’ta vb toplam yurt içi 10, yurt dışı 5 temsilciği var ve 350 gönüllü ile faaliyet gösteriyor.

Yaptığı çalışmalarla birçok çocuğa dokunmayı başaran Ece, bu başarıları sayesinde hem Harward hem de Oxford’dan da kabul almış.

Bizler hayatının baharında olan çocuklarımızı kendi elimizle, sosyalleşmişken masalara dershanelere bağlayarak, sporla müzikle bağlantısını keserek akademik başarı için zorlarken, hikayeyi okurken ne kadar vizyonsuz bir anne olduğumu yeniden anladım ve üzüldüm.

İnşallah bu sene çabuk geçer de,çocuklarımın gözlerinin içindeki ışığı ve mutluluğu yeniden görür onları yeniden hayata dahil edebilirim.

http://www.sosyalben.com/